هواپیماهای بدون سرنشین به طور گسترده ای در صنعت استفاده می شوند و یکی از ابزارهای ضروری با فناوری پیشرفته در جامعه مدرن هستند. با این حال، با کاربرد گسترده پهپادها، می‌توانیم برخی از کاستی‌ها را نیز در توسعه فعلی پهپادها مشاهده کنیم.
1. باتری و استقامت:
کوتاهEاستقامت:اکثر پهپادها برای تامین انرژی به باتری‌های لیتیوم یونی متکی هستند که توانایی آنها را برای انجام ماموریت‌های طولانی مدت محدود می‌کند.
کمEانرژیDانسیت:فناوری‌های باتری موجود، چگالی انرژی لازم برای پاسخگویی به نیازهای پروازهای طولانی مدت را ندارند و برای افزایش استقامت، پیشرفت‌هایی لازم است.
2. ناوبری و موقعیت یابی:
GNSSDوابستگی:پهپادها عمدتاً به سیستم جهانی ناوبری ماهواره ای (GNSS) برای محلی سازی متکی هستند، اما مشکل محلی سازی نادرست یا ناکارآمد در محیط های مسدود کننده سیگنال یا تداخل رخ می دهد.
خودمختارNهوانوردی:در محیط‌هایی که سیگنال‌های GNSS در دسترس نیستند (مثلاً در داخل یا زیرزمین)، فناوری ناوبری خودکار پهپاد همچنان نیاز به بهبود بیشتر دارد.
3. مانعAباطل وSafety:
مانعAباطلTتکنولوژی:فناوری اجتناب از مانع فعلی در محیط های پیچیده به اندازه کافی قابل اعتماد نیست، به ویژه در پروازهای پرسرعت یا محیط های چند مانع که خطر برخورد وجود دارد.
بازیابی ایمنی و شکست:فقدان مکانیسم های موثر واکنش اضطراری در صورت از کار افتادن پهپاد در حین پرواز ممکن است منجر به حوادث ایمنی مانند تصادف شود.
4. فضای هواییMمدیریت:
فضای هواییDحذف:هواپیماهای بدون سرنشین برای جلوگیری از برخوردهای هوایی و درگیری های فضایی نیاز به تعیین حدود منطقی فضای هوایی و قوانین سختگیرانه پرواز دارند.
کمAارتفاعFنورCکنترل:پروازهای هواپیماهای بدون سرنشین در ارتفاع پایین باید در سیستم مدیریت فضای هوایی موجود گنجانده شود، اما بسیاری از کشورها و مناطق هنوز قوانین و اقدامات مدیریتی خود را در این زمینه کامل نکرده اند.
5. حریم خصوصی وSامنیت:
حریم خصوصیPچرخش:استفاده گسترده از پهپادها مسائل حفاظت از حریم خصوصی مانند فیلمبرداری و نظارت غیرمجاز را ایجاد می کند که ممکن است حریم خصوصی افراد را نقض کند.
ریسک امنیتی:خطر استفاده از پهپادها برای اهداف مخرب مانند فعالیت های تروریستی، قاچاق و نظارت غیرقانونی، مستلزم تدوین قوانین مرتبط و اقدامات پیشگیرانه است.
6. هماهنگ سازی نظارتی:
تفاوت های مقررات بین المللی:هواپیماهای بدون سرنشین یک صنعت نوظهور هستند و سیاست‌های نظارتی عقب افتاده رایج هستند. تفاوت هایی در مقررات ملی حاکم بر هواپیماهای بدون سرنشین وجود دارد و عملیات و کاربردهای فراملی با موانع قانونی مواجه است که نیازمند هماهنگی بین المللی و استانداردهای هماهنگ است.
اعتقاد بر این است که در آینده با پیشرفت علم و فناوری، کاستی های فناوری پهپاد برطرف خواهد شد، این مشکلات برطرف شده و صنعت پهپاد رونق خواهد گرفت.
زمان ارسال: ژوئیه-02-2024