توسعه پهپادهای باری نظامی نمی‌تواند تحت تأثیر بازار پهپادهای باری غیرنظامی قرار گیرد. گزارش بازار جهانی لجستیک و حمل و نقل پهپاد، که توسط Markets and Markets، یک شرکت تحقیقات بازار مشهور جهانی، منتشر شده است، پیش‌بینی می‌کند که بازار جهانی پهپادهای لجستیک تا سال ۲۰۲۷ به ۲۹.۰۶ میلیارد دلار آمریکا افزایش یابد و در دوره پیش‌بینی، نرخ رشد مرکب سالانه ۲۱.۰۱ درصد را تجربه کند.
بر اساس پیش‌بینی خوش‌بینانه سناریوهای کاربرد پهپادهای لجستیکی در آینده و مزایای اقتصادی آنها، مؤسسات و شرکت‌های تحقیقاتی علمی مرتبط در بسیاری از کشورها طرح توسعه پهپادهای باری را ارائه داده‌اند و توسعه شدید حاصل از پهپادهای باری غیرنظامی، توسعه پهپادهای باری نظامی را نیز تقویت کرده است.
در سال ۲۰۰۹، دو شرکت در ایالات متحده برای راه‌اندازی بالگرد باری بدون سرنشین K-MAX با یکدیگر همکاری کردند. این هواپیما دارای طرح دو روتوره پلکانی، حداکثر بار مفید ۲.۷ تن، برد ۵۰۰ کیلومتر و ناوبری GPS است و می‌تواند وظایف حمل و نقل در میدان نبرد را در شب، در زمین‌های کوهستانی، در فلات‌ها و سایر محیط‌ها انجام دهد. در طول جنگ افغانستان، بالگرد باری بدون سرنشین K-MAX بیش از ۵۰۰ ساعت پرواز کرد و صدها تن بار را منتقل کرد. با این حال، این بالگرد باری بدون سرنشین از یک بالگرد فعال با موتور پر سر و صدا تبدیل شده است که به راحتی خود و موقعیت یگان رزمی خط مقدم را در معرض دید قرار می‌دهد.
در پاسخ به تمایل ارتش ایالات متحده برای یک پهپاد باری بی‌صدا/کم‌صدا، شرکت YEC Electric Aerospace پهپاد Silent Arrow GD-2000 را معرفی کرد، یک پهپاد باری یکبار مصرف، بدون موتور، با قابلیت پرواز گلاید، ساخته شده از تخته سه لا با یک محفظه بار بزرگ و چهار بال تاشو و ظرفیت حمل بار حدود ۷۰۰ کیلوگرم که می‌تواند برای تحویل مهمات، تدارکات و غیره به خط مقدم استفاده شود. در آزمایشی در سال ۲۰۲۳، این پهپاد با بال‌های باز شده پرتاب شد و با دقت حدود ۳۰ متر فرود آمد.
با انباشت فناوری در حوزه پهپادها، اسرائیل نیز به توسعه پهپادهای باری نظامی روی آورده است.
در سال ۲۰۱۳، اولین پرواز پهپاد باری «ایر مول» با قابلیت برخاست و فرود عمودی که توسط شرکت هواپیمایی سیتی ایرویز اسرائیل توسعه داده شده بود، با موفقیت انجام شد و مدل صادراتی آن با نام پهپاد «کورمورانت» شناخته می‌شود. این پهپاد شکل خاصی دارد، دو فن کانالی در بدنه برای برخاستن و فرود عمودی پهپاد و دو فن کانالی در دم برای تأمین نیروی رانش افقی پهپاد. این پهپاد با سرعتی تا ۱۸۰ کیلومتر در ساعت، قادر به حمل ۵۰۰ کیلوگرم بار در هر سورتی پرواز در شعاع رزمی ۵۰ کیلومتری است و حتی می‌تواند برای تخلیه هوایی و انتقال مجروحان نیز مورد استفاده قرار گیرد.
یک شرکت ترکیه‌ای نیز در سال‌های اخیر یک پهپاد باری به نام آلباتروس (Albatross) توسعه داده است. بدنه مستطیلی آلباتروس مجهز به شش جفت پروانه با چرخش معکوس است که شش قاب نگهدارنده در زیر آن قرار دارد و یک محفظه بار می‌تواند در زیر بدنه نصب شود که قادر به حمل انواع مواد یا انتقال مصدومان است و از دور شبیه یک هزارپای پرنده پر از پروانه به نظر می‌رسد.
در همین حال، Windracer Ultra از بریتانیا، Nuuva V300 از اسلوونی و VoloDrone از آلمان نیز پهپادهای باری شاخص‌تری با ویژگی‌های دوگانه هستند.
علاوه بر این، برخی از پهپادهای چند ملخه تجاری قادر به انجام وظیفه حمل و نقل هوایی توده‌های کوچکتری از مواد برای تأمین تدارکات و امنیت خطوط مقدم و پایگاه‌های مرزی هستند.
زمان ارسال: ۱۱ ژانویه ۲۰۲۴