فناوری سنجش کوانتومی و تأثیر آن بر صنعت تولید

رویکردهای اصلی برای سنجش کوانتومی فوتونیک و سیستم‌های حالت جامد هستند. فوتونیک با دستکاری نور به طرق مختلف سر و کار دارد، در حالی که سیستم های حالت جامد با حسگرهایی سر و کار دارند که در یک حالت کوانتومی شناخته شده هستند که در نتیجه برهمکنش با یک محرک (آنچه می خواهید اندازه گیری کنید) تغییر می کند. در این رویکردها، فناوری‌های سنجش کوانتومی به پنج دسته مختلف تقسیم می‌شوند و دارای نقاط قوت مکمل هستند.

(1) تصویربرداری کوانتومی- استفاده از لیدار/رادار کوانتومی برای تشخیص اجسام متحرک یا پنهان، با بهترین حوزه کاربردی شناخته شده دفاع ملی.

(2) سنسورهای الکترومغناطیسی کوانتومی- این حسگرها میدان های الکترومغناطیسی دینامیکی را با استفاده از مراکز خالی نیتروژن، بخارات اتمی و مدارهای ابررسانا اندازه گیری می کنند. آنها همچنین در کاربردهای دفاعی استفاده می شوند، اما همچنین در مراقبت های بهداشتی مانند MRI استفاده می شوند.

(3) وزن سنج& Gرادیومترها- به ترتیب قدرت و تغییرات میدان گرانش را اندازه گیری می کنند. کاربردهای فعلی شامل پدیده های ژئوفیزیکی در زیرسطح است و عمدتاً در بخش انرژی برای یافتن مخازن استفاده می شود.

(4) دماسنج& Bآرومترها (Mتسکین دهندهTدرجه حرارت& AگرمسیریPاطمینان دادن،Rبه ویژه)- این ابزارهای تخصصی بسیار حساس تر از آنهایی هستند که معمولاً مورد استفاده قرار می گیرند و در کاربردهای حیاتی مانند زیردریایی ها یا هواپیماها از طریق استفاده از ابرهای اتمی سرد و دستگاه های واسط کوانتومی ابررسانا به دقت بالاتری دست می یابند.

(5) خاصSانسینگAبرنامه های کاربردیWithQآنتومCمحاسبه یاCارتباطات یاA Cترکیب ازBدیگر- این برنامه ها باید با رشد فناوری های محاسباتی کوانتومی و ارتباطات بیشتر توسعه یابند.