مشکلات پهپادهای کشاورزی چیست؟

پهپادهای کشاورزی به دانش و مهارت های تخصصی نیاز دارند:پهپادهای کشاورزی اسباب بازی نیستند. آنها به دانش و مهارت های تخصصی برای کار نیاز دارند. فقط خلبانان حرفه ای با گواهینامه های معتبر مجاز به انجام نظارت بر مزرعه هستند. این بدان معنی است که اپراتورها باید اطلاعات زیادی در مورد پهپادهای کشاورزی مانند نحوه برنامه ریزی مسیرهای پرواز، آزمایش تجهیزات پرواز، انجام بررسی های هوایی و جمع آوری تصاویر و داده های دیجیتال داشته باشند. علاوه بر این، متخصصان باید نحوه نگهداری و تعمیر هواپیماهای بدون سرنشین، ایجاد نقشه (به عنوان مثال، NDVI یا REID) از داده های پرواز و تفسیر داده ها را بدانند.

پهپادهای کشاورزی زمان پرواز محدودی دارند:به طور معمول، پهپادهای کشاورزی بین 10 تا 25 دقیقه پرواز می کنند که برای مناطق وسیعی از زمین های کشاورزی کافی نیست.

اکثر پهپادهای کشاورزی عملکرد محدودی دارند:کوادکوپترهای ارزان قیمت عملکرد محدودی دارند، در حالی که پهپادهای خوب کشاورزی گران هستند. به عنوان مثال، یک پهپاد دوربین دار با دوربین قدرتمند RGB حداقل 300 پوند قیمت دارد. چنین هواپیماهای بدون سرنشین مجهز به دوربین های با کیفیت هستند یا امکان نصب دوربین را فراهم می کنند.

آسیب پذیر به شرایط نامساعد جوی:پهپادهای کشاورزی برای پرواز در شرایط بارانی و رطوبت بالا مناسب نیستند. مه یا بارش برف نیز برای کار با پهپاد مضر است.

آسیب پذیر در برابر حیات وحش:حیات وحش ممکن است تهدیدی برای پهپادهای کشاورزی باشد.