۱. ظرفیت (واحد: آه)

این پارامتری است که همه بیشتر نگران آن هستند. ظرفیت باتری یکی از شاخصهای مهم عملکرد برای اندازهگیری عملکرد باتری است که نشان میدهد تحت شرایط خاص (میزان تخلیه، دما، ولتاژ خاتمه و غیره) باتری مقدار الکتریسیته را تخلیه میکند (آزمایش تخلیه JS-150D موجود است)، یعنی ظرفیت باتری، معمولاً بر حسب آمپراژ - ساعت به عنوان واحد (مخفف، بیان شده در AH، 1A-h = 3600C). به عنوان مثال، اگر یک باتری 48V200ah باشد، به این معنی است که باتری میتواند 48V*200ah=9.6KWh، یعنی 9.6 کیلووات برق را ذخیره کند. ظرفیت باتری با توجه به شرایط مختلف به ظرفیت واقعی، ظرفیت نظری و ظرفیت نامی تقسیم میشود.
ظرفیت واقعیبه میزان برقی که یک باتری میتواند تحت یک رژیم دشارژ مشخص (سطح رسوب مشخص، چگالی جریان مشخص و ولتاژ خاتمه مشخص) ارائه دهد، اشاره دارد. ظرفیت واقعی معمولاً با ظرفیت نامی برابر نیست، که مستقیماً با دما، رطوبت، نرخ شارژ و دشارژ مرتبط است. به طور کلی، ظرفیت واقعی کمتر از ظرفیت نامی است، گاهی اوقات حتی بسیار کمتر از ظرفیت نامی.
ظرفیت نظریبه مقدار الکتریسیتهای که توسط تمام مواد فعال شرکتکننده در واکنش باتری داده میشود، اشاره دارد. یعنی ظرفیت در ایدهآلترین حالت.
ظرفیت نامیبه پلاک نامی که روی موتور یا وسایل الکتریکی درج شده است اشاره دارد که در شرایط عملیاتی نامی میتوانند برای مدت طولانی به کار خود ادامه دهند. معمولاً به توان ظاهری برای ترانسفورماتورها، توان اکتیو برای موتورها و توان ظاهری یا راکتیو برای تجهیزات تنظیم فاز، بر حسب ولت آمپر، کیلوولت آمپر، مگاولت آمپر اشاره دارد. در کاربرد، هندسه صفحه قطب، ولتاژ انتهایی، دما و میزان تخلیه، همگی بر ظرفیت باتری تأثیر میگذارند. به عنوان مثال، در زمستان در شمال، اگر از تلفن همراه در فضای باز استفاده شود، ظرفیت باتری به سرعت کاهش مییابد.
۲. چگالی انرژی (واحد: وات ساعت بر کیلوگرم یا وات ساعت بر لیتر)

چگالی انرژی، چگالی انرژی باتری، برای یک دستگاه ذخیره انرژی الکتروشیمیایی معین، نسبت انرژی قابل شارژ به جرم یا حجم محیط ذخیره سازی است. اولی "چگالی انرژی جرمی" و دومی "چگالی انرژی حجمی" نامیده میشود که واحد آن به ترتیب وات ساعت/کیلوگرم Wh/kg، وات ساعت/لیتر Wh/L است. توان در اینجا، ظرفیت (Ah) ذکر شده در بالا و ولتاژ عملیاتی (V) انتگرال است. وقتی صحبت از کاربردها میشود، معیار چگالی انرژی آموزندهتر از ظرفیت است.
بر اساس فناوری فعلی باتریهای لیتیوم-یونی، سطح چگالی انرژی میتواند در حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ وات ساعت بر کیلوگرم باشد که هنوز هم نسبتاً کم است و در بسیاری از موارد به یک گلوگاه برای کاربردهای باتریهای لیتیوم-یونی تبدیل شده است. این مشکل در زمینه خودروهای الکتریکی نیز رخ میدهد، زیرا حجم و وزن خودروها مشمول محدودیتهای سختگیرانهای هستند و چگالی انرژی باتری، حداکثر برد رانندگی خودروهای الکتریکی را تعیین میکند، بنابراین «اضطراب مسافت پیموده شده» این اصطلاح منحصر به فرد است. اگر قرار باشد برد رانندگی یک خودروی الکتریکی به ۵۰۰ کیلومتر برسد (قابل مقایسه با یک خودروی سوختی معمولی)، چگالی انرژی مونومر باتری باید ۳۰۰ وات ساعت بر کیلوگرم یا بیشتر باشد.
افزایش چگالی انرژی باتریهای لیتیوم-یونی فرآیندی کند است، بسیار پایینتر از قانون مور در صنعت مدارهای مجتمع، که تفاوتی بین بهبود عملکرد محصولات الکترونیکی و بهبود چگالی انرژی باتریها ایجاد میکند که با گذشت زمان همچنان در حال افزایش است.
زمان ارسال: نوامبر-10-2023